*PSIKOMOTRIZITATE SAIOA*

Saioa 3 une eta bi gunetan banatzen da:

0.- SARRERA:

Haurrei ongietorria ematen zaie banan-bana, beraiekin hizketaldiren bat mantentzen da. Ondoren aurretik zehaztutako arauak gogoratzen zaizkie: ezin da minik eman, ezin da materiala apurtu,... Posible da aurreko saiotako oroitzapenak gogoratzea, edota haurrek esan behar dutena entzutea.

1.- LEHENENGO UNEA: ESPRESIBITATE MOTRIZAREN ALDIA:

Hasieran, umearen bizipenak ez dira erabat sentso-motoreak. Jaioberrietan, umetxo bat dela, jolas egiteko duen modua toniko-emozionaltzat jo daiteke, jolas globala, ñabardura desberdinekin bizi duen jolasa. Hitz egiten hasi aurretiko jolasak dira: oratu, lotu, zabaldu-itxi, bete-hustu, sartu-irten, agertu-ezkutatu,... objetuen antolamendu logikoaren hastapenak.
Pixkanaka kanpoko mundua bereganatzen eta menderatzen hasiko da, eta orduan agertuko zaio plazer sentso-motorea. Baldintza material egokiak baditu, hau da, askatasuna badauka, beste hauek egitera joko du: salto, korrika, birak, jauziak, orekak, eskaladak,... Umearen nortasunaren BATASUNA, uztartu egiten direlako gorputzaren sentsazioak eta egoera toniko-emozionalak, eta aukera ematen duelako GLOBALTASUNA ezartzeko.
"Balitz bezala" (Piaget) jolastea ere agertzen da; "ni"-a asetzearen funtzioa dauka. Haurrak bere nahien arabera eraldatzen du errealitatea, bere atsegin eta gatazkak berpizten ditu, hauxek gaindituz eta errealitatea fikzio bidez osatzen duelarik.
Jolasaren bidez, haurra uneoro menderatzen duen errealitatea menderatzen du. Normalean beldurra ematen dioten monstruak bere agindupean jartzen dira; bera bilakatzen da hartz, gerlari, aita,.... Maiz izugarrizko ahalmenak dituzten pertsonai bilakatzen dira, Superman bezala. Aipatutako ekintzez gain haurrek beste ekintza asko burutzen dituzte: besteak harrapatu edo harrapatua izan, txiribueltak eman, bultza egin, estali, eraikuntzak egin,....
Atxikimendua, bat -egitea, esplorazioa, abentura eta lorpena, horiek denak biltzen dituen prozesu dialektikoaren barne dago une horretan.

2.- BIGARREN UNEA: IPUINAREN ISTORIOAREN UNEA:

Ipuina, aldez aurretik prestatutako gunean kontatuko da, haurrak eserita entzungo dutelarik. Haurrak geldirik daudela, entzumenaren bidez eratuko dituzte irudiak.
Kontatuko den ipuinak lehenengo beldurra transmitituko du eta bigarren zatian heroia (haurrak pertsonai honekin identifikatu ohi dira) agertuko da, kontaketari amaiera ona emateaz arduratuko delarik.
Prozesu honekin, haurreri segurtasuna eskeini nahi zaie hizkuntzaren bidez. Miresturik entzun ohi duten haurrak deszentrazio garaian barneraturik egoten dira, garrazika, mozten,... aritzen diren umeak aldiz, ez dira oraindik garaio honetan barneraturik egoten. Baina kontuz ibili behar daipuina aukeratzerako orduan, haurrek beldurraren plazerra sentitu behar dutelako, ez ordea, gehiegizko beldur eta segurtasun falta.

3.- HIRUGARREN UNEA: ADIERAZPEN GRAFIKO ETA PLASTIKOAREN ALDIA:

Aldi hau erabat lotuta egongo da 2. aldiko espazioarekin. Gune honetan eraikuntzrako, margoketarako,.... materiala egongo da.
Gune honetan ere ekintza askea burutuko dute haurrek, beraien irudimenaren bidez adierazi nahi dutena kanporatuko dute. Haurra beraz, mugimendutik atentzio eta kontzentrazio gunera pasatuko da.
Bai eraikuntzan eta baita margoketan ere, haurren garapena nabarmentezen joango gara denborak aurrera egin ahala. Eraikuntzan, pieza berdinak batzea, ordena ezartzea, simetria,....azaltzen joango dira. Marrazketan berriz, gaia libre izatekeran, haurrak bere istorio afektiboa isladatuko du. Bertan ere garapena nabarituko dugu; poliki-poliki forma borobilak, puntuak,...agertzen joango dira.
Haurra piskanaka forma, tamaina, bolumen,...kontzeptuak barneratzen joango da.

*.- IRTEERA:

Azken une honetan haurrak biltzen dira eta "beharrezko errutina" batean barneratzen dira, saioa amaitu delaz ohartu daitezen. Aldi honetan umeek aukera dute saiaori buruz hitz egiteko edota eraikuntzan,...-en egin dutenaren berri emateko. Saioa amaitutzat emateko haurrak agurtzen dira.